ER WAREN EENS...

Drie lelijke sprookjes voor een mooi mens als jij

Met zorg en plezier heeft de schrijver drie sprookjes geschreven die hun oorsprong vinden in de geschiedenis van Utrecht. Deze verhalen zijn te bijzonder om te vergeten. Ze zijn prachtig opgetuigd, als een schitterende kerstboom, en de beeldspraak laat niets te wensen over. Zoals altijd is niets wat het lijkt, waardoor de ene na de andere onverwachte wending je trakteert op een geweldige belevenis.

Sprookje 1: Het wicht. Een meisje krijgt haar eerste maandstonde en wordt tegen haar zin meegesleurd in de verwachtingen van haar vader en de dorpsgenoten in het naamloze gehucht net buiten de stadsmuren. Alles versnelt als haar vader besluit het conflict voor te leggen aan de schout. Het onvoorstelbare gebeurt.

Sprookje 2: De non. Een jonge vrouw ontdekt dat ze de bastaarddochter is van de kanunnik van het Utrechtse bisdom, als ze na zijn overlijden de enige erfgenaam blijkt te zijn. Onverwachte rijkdom valt haar toe. Mensen die haar nooit hebben opgemerkt, zijn plots geïnteresseerd in haar doen en laten. Iedereen wil profiteren van haar fortuin, inclusief pastoor Paling van de Buurkerk.

Sprookje 3: De wolfman. De gronden buiten de stadsmuren van Utrecht zijn al jaren onveilig voor reizigers en eenvoudige mensen die een stukje grond bewerken om te overleven. Struikrovers, bandieten, baldadige edelen en rondtrekkende rovers slaan toe wanneer ze de kans krijgen. Maar sinds kort is er een bloeddorstige moordenaar die vee, boeren en reizigers overvalt en daarna aan stukken scheurt. Al snel krijgt hij de bijnaam: de wolfman.