Versgtopte Graven
Uit de dichtbundel: Den Woesternij (1839)
Dichter: Pieter den Boomgaerd
Vergeten geslagt in ontelbaere nagten gesakt in 't sant van den woestijn. Koninghen met alle magt ende gout ter aerde, maer dan hunne handen draaghen konden, neergesabelt door de tijd.
Opgeborgen in versgtopte graven, niemant die sij nogh siet, niemant die weet wie sij eensch waren. Alleen in 't donkre heijdensche paradijs, hopend, biddent op verlossingh die nimmer koomen sal. 't gout ende de juwelen spreken tot de verbeeldingh ende sijn ietsch waerd, maer niet 't lijck van die vorsgt van eene voorbije tijd.
Niemant die onder de indruck sijt van eene in lappen gepakt lijck.
Niemant die 't aenraecken wil vandaegh de dag.
Niemant die 't mogt aenraecken toenmaelsch 't lijck nogh leefde.
Godd'leyke vorsgten eenzaem in de nagt.