Eijnde van den Reijs
Uit de dichtbundel: Bekentenissen (1884)
Dichter: Belle de Fleurdelis
Geen hoop, geen geluckigh leven, maer sorghen die niet worden opgegeven.
Hoe komt 't oijt weer goed, sonder eene swaer ende eene teleurgestelt gemoed.
Eene reijs, elck reijs, laet sijn sporen na ende schenkt je eene dilemma: aenvaerden wie je bent off kiesen voor de doot.
Eene ontwickelingh in 't avondrood, die nimmer te onghedaen te maeken is.
Hoeveel spijt je hebt, maer wat gedaen is, sijt gedaen. Wat gesegt is, kan niet onuijtgesproken worden.
't eijnde sijt onvermijd'leyck aen 't begin van den reijs.
