Eeuwigheyt sijt van
korte duur
Uit de dichtbundel: Gestrant hart (1834)
Dichter: Joost van den Acker
Eeuwighe beloften sijn snel gemaekt ende selden van eene langhre duur dan de betooveringh blijft van eene vrouwenmensch alsch U eenmael 't ja-
Nietsch aen te doen, niet voor eene miljoen woorden die haer prijzen ten hemel schreijen, vraegen om vergiffenisch voor de belofte die eene eeuwigheyt duurt.
Niet die van liefde, maer die van trouwe ende onderhoud. Wonen onder hetzelfde dack ende schuilen in dezelfde grot.
Hoe dom sijt de mensch die sigzelve laet verleijden door eene vrouwenmensch om eene eeuwighe belofte te doen op 't moment van sijn grootste genot 't schieten met plezier ende daermee vanghen wat nimmer meer verlaet, de egtgenote voor de wet ende 't aenghezigt van den voorvadeeren die tevergeefsch hebben geprobeert om de mensch te behoeden voor 't plucken van den verboden vrugt.
