Sie gindsch komt de boot
alreedsch aen
Uit de dichtbundel: Kindervrind (1862)
Dichter: Klaas Hardwater
Kijck, kijck dan togh, gindsch ginder in den West komt de boot van Sinterklaesch aen. Sie ick gindsch sijn Pieterbaesch alreedsch dansen ende springhen op 't dek? Zelfsch de meescht onghelovighe doet eene schietgebet in de hoop op eene aenghenaem geschenck van den goet heijligh man.
Kijck, kijck dan togh, gindsch ginder in de haven meert de boot van Sinterklaesch weldra aen. 't sijt eene drukte van jewelste om te sien hoe goet de sack sijt gevult met cadeautjesch groot ende kleijn, pepernoot ende mandarijn.
Kijck, kijck dan togh, gindsch ginder springhen Pieterbaeschen op de kade ende leghen eene planck om te loopen voor Sinterklaes. In gedagten heb ick mijzelf oovertuigt, dat ick lief ende soet ben geweescht, 't gansche jaer. 't sijt heusch egt waer.
Kijck, kijck dan togh, gindsch ginder neemt Sinterklaesch op sijn schimmel plaetsch ende rijt door de straten snel weg. 't sijt eene heijlighe mensch met eene Roomsche haert ende sijt door de tijt gehart door de smart van vele eeuwen hene.
Kijck, kijck dan togh, gindsch ginder ligt eene pepernoot alsch eene kostbaere kleijnoot op de kasseijen, alreedsch ware 't eene relikwie. Ick schreijt naer voren om 't op te packen, maer heb verloren. Marie van hiernaest wasch sneller ende net wat feller.
Kijck, kijck dan togh gindsch sta ick met leghe handen, wetende dat die niet gevult gaen worden, nu ick drieënzeventigh ben.
