Id, het

Het Id is volgens Sigmund Freud een van de drie delen van de persoonlijkheid. Het Id is een soort verzamelbekken voor alle drijfveren, driften, instincten, fantasie en droombeelden en erfelijke gegevenheden. Het Id is vanaf de geboorte actief. Het is amoraal, irrationeel en doet wat het wil doen. Het doel van het Id is om op korte termijn bevrediging te krijgen omdat het niet tegen spanning kan. Hierdoor kan het Id een tijdelijke opluchting teweeg brengen maar is het doorgaans op langere termijn onbevredigend. Het ego wordt door het Id geladen met energie door drijfveren en driften te activeren. Wanneer het Id niet gecontroleerd zou worden, is het risico groot dat een persoon zichzelf ten gronde richt. Debet hieraan zouden met name de primitieve, de agressieve en seksuele driften zijn. Het Id werkt derhalve volgens het primaire principe. Het Id bevat de basis levensenergie (Eros) en de basis doodsdrift (Thanatos). In het begin associeerde Freud Eros met seksualiteit. Later heeft hij deze opvatting aangepast en verruimt naar alle drijfveren om in leven te blijven.