In de achttiende eeuw gingen er hardnekkige wetenschappelijke theorieën de wereld rond, die ook in de 19e en zelfs nog in de 20ste eeuw hun sporen (soms letterlijk) hebben achtergelaten. Een goed voorbeeld daarvan is de veronderstelling dat masturbatie slecht was voor het lichaam en de geest van de man. (Het idee dat een vrouw masturbeerde was de wetenschap vreemd)

Het begon bij de Zwitserse arts Samuel Auguste Tissot, die in 1758 een baanbrekend artikel publiceerde over de schadelijke effecten van masturbatie. Enkele symptomen waren een verhoogde kans op blind worden, geïrriteerdheid, angstaanvallen, overmatige vermoeidheid, krankzinnigheid en voortijdig sterven.

Wetenschappers (ook in de 19e en de 20ste eeuw) hebben allerlei hulpmiddelen bedacht om te voorkomen dat mannen gingen masturberen en dus ernstig ziek werden. Eén van die hulpmiddelen is het Jugum apparaat, zie foto. Een man moest de ring rondom zijn penis aanbrengen, voor het slapen gaan. Indien hij gedurende de nacht een erectie kreeg, verdwenen de metalen punten in zijn penis, waardoor de man wakker werd. Aldus was erger voorkomen en iedereen blij...toch?