Vandaag de dag maken wij te pas en onpas foto's. Het is goedkoop en gemakkelijk met anderen te delen. Echter was het fotograferen in de 19e eeuw een uitermate kostbare aangelegenheid. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er alleen foto's werden gemaakt van hele belangrijke gebeurtenissen.
Misschien wel de belangrijkste gebeurtenis was het overlijden van een dierbare. Een foto maakte het mogelijk om de overledene nog een keer te zien, nadat het lijk al lang was begraven. In de Victoriaanse en Edwardiaanse tijd ontstond zo de post mortem fotografie, waarbij de doden samen met de levenden op de gevoelige plaat werden vastgelegd...alsof zij nog in leven waren. De fotograaf plaatste daarvoor een standaard achter de dode(n), waardoor zij staand of zittend de indruk gaven nog in leven te zijn. Vergeet niet: het maken van een foto kostte een klein fortuin in de 19e eeuw en dus zijn er van de meeste mensen geen of hooguit 1 foto (veelal post mortem) gemaakt.
Een andere trend van de post-
