Misschien zijn de Gulliërs naïef, onwetend of arrogant, maar in de eerste jaren van het bestaan van de stichting werden er geen doelgroepen geformuleerd. Geheel tegen de mores in van iedere zichzelf respecterende ondernemer, KvK medewerker en de hele zakelijke goegemeente. Het weten tot wie je je richt, is van levensbelang om als organisatie te kunnen overleven.

Wellicht zit er meer dan één waar woord in de gedachte om je aandacht op enkele doelgroepen te richten… Maar stichting Gullie is een non-commerciële organisatie. Er is geen noodzaak om ieder jaar een grotere omzet of winst te draaien.

In plaats daarvan hebben de Gulliërs in de eerste vijf jaar de aandacht gericht op het ‘uitzoeken wat werkt.’ Wat is mogelijk om op te starten en de gewenste kwaliteit te waarborgen? Waar leidt de samensmelting van creativiteit ons naartoe? En niet geheel onbelangrijk: wat willen de Gulliërs afzonderlijk en gemeenschappelijk bereiken, leren en ontwikkelen? Hierdoor is stichting Gullie in de eerste jaren deels onzichtbaar geweest voor het publiek. Een veel gehoorde reactie was destijds: ‘Waarom heb ik nooit van jullie gehoord?’

Recentelijk vertelde een journalist tegen een Gulliër: ‘Jullie zijn een niche met een te kleine doelgroep.’ Jammer genoeg maakt de journalist een denkfout: omdat wij niet adverteren en hierdoor minder oppoppen op sociale media en in kranten, betekent dit niet dat Gullie inmiddels geen doelgroepen heeft. De doelgroepen zijn gevormd door de mensen die in de afgelopen jaren naar de Salon van Weleer zijn gekomen. De eerste doelgroep bestaat uit cultuurminnende 50-plussers, die houden van analoge activiteiten. De tweede doelgroep bestaat uit personen in de leeftijdscategorie tussen 25 en 35 jaar die dol zijn op het spelen van Real Live-Games.

Doelgroepen?